درجه حرارت به عنوان شاخص ترموگرافی
از لحاظ تاریخی ،درجه حرارت یک شاخص بسیار خوبی برای سلامت بوده است.از 400 قبل از میلاد در جه حرارت به عنوان یک معیار برای تخشیص بالینی استفاده شده است.انسان ها خونگرم هستند به عبارت بهتر در درون بدنشان گرما تولید می شود و دمای بدن را نسبتاً ثابت نگه می دارد که ممکن است متفاوت از دمای اطراف خود باشد.بدن خونگرم به دو بخش هسته داخلی و اطراف میتواند تقسیم بندی شود. دمای هسته در یک محدوده باریکی حفظ می شود که حدود 33 الی 42 سانتیگراد می باشد. این تنظیم دمای هسته داخلی برای عملکرد طبیعی بدن انسان ضروری است. تغییر چند درجه ای دمای هسته های داخلی به عنوان نشانه روشنی از بیمارهای احتمالی در نظر گرفته می شود. توانایی ثابت نگهداشتن دمای هستهی بدن را به عنوان thermoregulation می شناسند.دماسنج حدود قرن 17 توسعه یافته بودند